Zoals elke levende soort zijn de neanderthalers het resultaat van een lange evolutie.
Wanneer Homo ergaster
ongeveer 2 miljoen jaar geleden verscheen, had het menselijk lichaam verhoudingen aangenomen waarmee hij lang en ver
kon lopen: lange benen en een rijziger gestalte dan voordien.
De mensen werden mobieler en zochten nieuwe gebieden op, die ze soms beter konden bereiken omdat het zeeniveau
tijdens de ijstijden gezakt was.
Doordat de mensen zich verspreiden, verwierven ze door genetische drift, mutaties en natuurlijke selectie
specifieke regionale kenmerken: zo zagen rond 300 000 jaar geleden de neanderthalers het daglicht.
Maar die populaties bleven rondtrekken en soms kwamen ze elkaar tegen. Hierbij wisselden ze hun genetisch materiaal uit.
Dit gebeurde in het Nabije Oosten tussen de neanderthalers en de pas uit Afrika aangekomen anatomische moderne mensen.
